Σε μια χώρα παραδοσιακά γεωργική όπως η Ελλάδα, η χρήση των υδάτινων πόρων είναι έντονη, με μεγάλο ποσοστό του νερού να προέρχεται από τα υπόγεια νερά ή αλλιώς, τον υπόγειο υδροφορέα. Η άντληση των υπογείων υδάτων για αρδευτικούς κυρίως σκοπούς γίνεται μέσω γεωτρήσεων. Βέβαια η άρδευση για πότισμα της γεωργικής παραγωγής δεν είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο πραγματοποιούνται γεωτρήσεις. Τα τελευταία χρόνια, στις αστικές περιοχές κυρίως, υπάρχει ανάγκη άντλησης υδάτων μέσω γεωτρήσεων για πισίνες αλλά και για πότισμα κήπων.

Με βάση στοιχεία που έχει συλλέξει το geotriseis.com, υπολογίζεται ότι σε ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια υπάρχουν διεσπαρμένες περίπου 300.000 γεωτρήσεις νερού, εκ των οποίων οι 20.000 περίπου βρίσκονται στη Στερεά Ελλάδα. Που σημαίνει ότι η συνολική κατανάλωση νερού για άρδευση, συμπεριλαμβανομένων όλων των σημείων υδροληψίας, είναι τεράστια.

Όλη αυτή η κατανάλωση των υδάτινων πόρων της χώρας, είτε από τον υπόγειο υδροφορέα είτε από επιφανειακά ύδατα, απαιτεί ορθολογική διαχείριση και συντονισμό. Είναι αξιοσημείωτο ότι η αυξημένη άντληση των υπόγειων υδάτων σε κάποιες παραθαλάσσιες περιοχές προκαλεί την υποβάθμισή τους, την πτώση της στάθμης τους δηλαδή, με αποτέλεσμα να εισρέει θαλάσσιο νερό στον υδροφόρο ορίζοντα και να έχουμε υφάλμυρο νερό, ακατάλληλο πλέον για άρδευση. Η υποβάθμιση αυτή δεν είναι μόνο ποσοτική αλλά και ποιοτική, δεν αφορά μόνο σε περιβαλλοντικές επιπτώσεις δηλαδή, αλλά και στην δημόσια υγεία.

Συνεπώς, το σύστημα διαχείρισης των υδάτινων πόρων θα πρέπει με κάποιο τρόπο να ελέγχεται ώστε να μην δημιουργούνται προβλήματα στη γεωργία και συνεπακόλουθα στην ανάπτυξη της υπαίθρου. Ο έλεγχος αυτός έγκειται αφενός στη χαρτογράφηση των υδρογεωτρήσεων και των υδάτινων πόρων (πηγές, δεξαμενές, αυλάκια, λίμνες, δίκτυο κλπ) και αφετέρου στην χαρτογράφηση των ποιοτικών χαρακτηριστικών του νερού, μέσω μικροβιολογικών και συστατικών αναλύσεων.

Για τους παραπάνω λόγους, το ΥΠΕΚΑ (Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής) ξεκίνησε το 2013 τη θέσπιση διατάξεων για την καταγραφή, χαρτογράφηση των σημείων υδροληψίας της επικράτειας και χορήγησης άδειας για νέα σημεία αξιοποίησης των υδάτινων πόρων, δημιουργώντας το Εθνικό Μητρώο Σημείων Υδροληψίας (ΕΜΣΥ). Το ΕΜΣΥ είναι ένα ηλεκτρονικό μητρώο που αναπτύσσεται από την Ειδική Γραμματεία Υδάτων, είναι δηλαδή μια βάση δεδομένων με Ευρετήριο όλων των σημείων υδροληψίας, γεωτρήσεων ή επιφανειακών υδάτων, με παράλληλη καταχώρηση των ονομάτων και επωνυμιών των χρηστών καθώς και των στοιχείων της κάθε υδροληψίας. Στο ΕΜΣΥ περιλαμβάνεται επίσης ψηφιακός χάρτης στον οποίο αποτυπώνονται όλα τα σημεία υδροληψίας με τις συντεταγμένες τους για κάθε λεκάνη απορροής ξεχωριστά.

Το ΕΜΣΥ θα ολοκληρωθεί ως καταγραφές μέχρι το τέλος του 2014 αφού μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου έχουν δοθεί προθεσμίες για την υποβολή αιτήσεων εγγραφής στο Μητρώο για τους χρήστες των υδάτινων πόρων της Χώρας. Η προσπάθεια αυτή θα έχει σαν αποτέλεσμα αφενός το νοικοκύρεμα και τη σωστή διαχείρηση των υδάτινων πόρων και αφετέρου την απλούστευση των διαδικασιών αδειοδότησης υδρογεωτρήσεων και χρήσης των σημείων υδροληψίας.